Kącik dla rodziców

Jak pomóc dziecku zaadaptować się w przedszkolu

 

• Ciesz się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola. 
• Nie obiecuj dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola. 
• Pozwól zabrać swojemu dziecku z domu ulubioną przytulankę, maskotkę lub zabawkę. 
• Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. (spodnie na gumkę, bluzki luźno przechodzące przez głowę, buty wsuwane lub na rzepy itp.)
• Przestrzegaj godzin przyprowadzania dziecka do przedszkola (śniadanie), bo smutno będzie mu siedzieć samemu przy stoliku.
• Unikaj pośpiechu, aby zdążyć przytulić dziecko i spokojnie pożegnać się z nim. 
• Żegnaj się krótko (uśmiech, buziak, pa pa) - im dłużej zostajesz i przekonujesz dziecko, tym gorzej, ponieważ wszelkiego rodzaju obietnice i zapewnienia stają się dla dziecka męczące i drażliwe. 
• Pomóż dziecku rozebrać się, zwróć uwagę na jego ubranie i gdzie je zostawiasz, jaki ma znaczek. 
• Staraj się nie wchodzić z dzieckiem do sali - oszczędzasz smutku i żalu innym dzieciom (tym, które zostały już same)
• Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu, gdy raz ulegniesz będzie coraz trudniej. Twój Maluszek łzami wymusi kolejny powrót do domu. Lepiej wrócić po dwóch, trzech godzinach i w porozumieniu z wychowawcami, jeśli to jeszcze będzie konieczne, odebrać dziecko, niż "poddać się" od razu. 
• Nie ulegaj emocjom - patrząc na rozpacz dziecka po rozstaniu pamiętaj, że nie robisz mu żadnej krzywdy. Przedszkole jest mu potrzebne, gdy się z nim oswoi, na pewno je polubi. 
• Bądź spokojny i stanowczy - to doda pewności dziecku i pzowoli mu łatwiej oswoić się z nową sytuacją. 
• Staraj się na początku jeśli to możliwe odbierać dziecko jak najwcześniej, pamiętając o czytelnych dla dziecka komunikatach: "Przyjdę po ciebie po obiedzie", "Przyjdę, jak będziecie się bawić na podwórku", a nie mówić: "Przyjdę po ciebie niedługo". Obiad mamy o 11:30, więc jeśli chcesz odebrać dziecko wcześniej to najlepiej po obiedzie. 
• Towarzysz swojemu dziecku w jego emocjach, nazywaj je i akceptuj. "Wiem, że się boisz", "To wymaga odwagi". Pozwól wyrazić złość i negatywne opinie: "Nie lubię pani!", "Nie lubię przedszkola!", "Nie lubię Stasia, Basi!" - dopytaj: "Nie lubisz? A dlaczego? Co ci się nie podoba?". Należy uczyć rozmowy o trudnych rzeczach, a nie tylko pocieszać, przekonywać, że "będzie dobrze". 
• Wyjaśnij dziecku, że pod Twoją nieobecność może korzystać z pomocy wychowawczyni lub pani woźnej. Z każdym problemem może przyjść do nauczycielki, szczególnie gdy ma potrzebę fizjologiczną, gdy płacze i tęskni za domem. 
• Nie przedstawiaj dziecku przedszkola jako miejsca, w którym jest mnóstwo zabawek i że będzie się tu tylko świetnie bawić. Wasz maluch będzie teraz przedszkolakiem, przedstaw mu więc plan dnia, opowiedz jak wygląda dzień przedszkolaka - co robi rano, w południe i po południu. 
• Jeśli rozstanie się z mamą jest dla maluszka bardzo bolesne, do przedszkola powinien go przyprowadzać tato, przynajmniej przez pierwsze dni.
• Kontroluj to, co mówisz w obecności dziecka o jego pobycie w przedszkolu -  pamiętaj, że dziecko słyszy i żywo reaguje na Twoje słowa. Mówiąc, że jeśli będzie płakało w przedszkolu tak samo jutro jak dziś, to zostanie w domu, nie pomożesz mu przełamać bariery związanej z rozstaniem. 
• Witaj dziecko z uśmiechem, gdy je odbierasz i ciesz się razem z nim, gdy następnego dnia idzie do przedszkola. 
• Nie wymagaj od dziecka by od razu pokochało cały personel i przedszkole.
• Nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku, by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o przedszkolu. Samo zacznie opowiadać w odpowiednim momencie. 
• Obserwuj malca i dziel się z nami wszystkim co Cię niepokoi, z czym wydaje Ci się, że masz problem. Nie wstydź się prosić o wsparcie. 

 

Co powinien zawierać "koszyczek" rodzica, który idzie do przedszkola ze swoim "maluszkiem"

• Uśmiech na twarzy, ponieważ dziecko bardzo dokładnie ją obserwuje i wyczytuje dla siebie informacje wg których nastraja się pozytywnie lub negatywnie na cały dzień. 
• Zaufanie do nauczycielek i całego personelu przedszkola. Oni wiedzą, jak zaopiekować się Twoim dzieckiem i zrobią to najlepiej jak potrafią. Twoje dziecko będzie czuło się bezpiecznie przy nowej pani tylko wtedy, gdy będzie wiedziało, że Ty jej ufasz!
• Pewność, że dziecko sobie poradzi.